من و پنجره ام، شما همه. :)

آخ که من می میرم برای این نور وقتی روی این فرش می تابه.من جون می گیرم. من زنده می شم باهاش.من شیفته ی شهریورم چون همیشه این موقع ها نور می چرخه سمت پنجره ام و نوید اومدن پاییز رو می ده.نوید خنک شدن هوا رو.نوید اینکه یک چیزهایی تموم شده و یه چیزهای دیگه ای داره شروع می شه. شکر خدای محترم که یه تابستون دیگه رو هم دیدم.